Op de website van www.Stopumts.nl staat al enige tijd een oproep welke pleit voor het behoud van de zogeheten "witte zones". Dit zijn gebieden in Nederland waar het stralingsniveau nog redelijk laag is. 

Deze stralingsarme gebieden zijn zeer wenselijk voor vele (sensitieve) personen, wat ook blijkt uit de vele aangrijpende reacties.

Zie de vele reacties op:

http://www.stopumts.nl/doc.php/Verhalen/8744/reacties_op_de_oproep_behoud__witte_zones__%28stralingsarme_gebieden%29

En teken vooral deze oproep:

http://www.stopumts.nl/doc.php/Oproepen/8699/oproep_voor_behoud_%E2%80%98witte_zones%E2%80%99_%28stralingsarme_zones%29%3B_u_kunt_nog_tekenen_tot_eind_februari

 -----------------------------------------

Enkele reacties die gekomen zijn op deze oproep

(bron: www.stopumts.nl)

Hoogste tijd

Zo'n veertien jaar geleden hoorde ik voor het eerst een 'brom'. Ik had nooit last van mijn oren gehad en nooit oorpijn. Ik kreeg ook slikklachten. Mijn gehoor ging achteruit. Ik begreep niet hoe het kwam tot ik iemand tegenkwam die al jarenlang probeerde om de zendmast uit zijn buurt weg te krijgen. Veel mensen hadden er last van in het straatje waar hij woonde en de laatste jaren waren twaalf vrouwen overleden aan kanker (man naar het werk en vrouw vaak thuis). Zijn zoon had ook kanker gekregen en wou weg. Veel mensen in de buurt hadden oor- en andere klachten, zei hij
Nu begreep ik waar mijn klachten van kwamen. In mijn huis word ik duizelig en buiten verergeren mijn klachten. Ik heb nu heel veel gezondheidsklachten waarmee ik ten einde raad naar mijn dokter ben gegaan die er ook geen raad mee weet. Sinds een maand of drie is de 4gigabite in gebruik genomen, mijn hart is op hol geslagen, ik weet niet meer waar ik het zoeken moet. Mijn huisarts kan niets voor mij doen en is echter wel bekend met het onderwerp elektrosmog en het ziekmakend effect op mens, dier en natuur.
Mijn hondje heeft al een paar maal een fikse oorontsteking bijt vaak op pootjes en gewrichten van de stress. Als mijn kleinkind hier logeert krijgt ze eczeem, weer thuisgekomen verdwijnt het.
De aller allerhoogste tijd om voor mij en vele lotgenoten 'vrije' leefbare plaatsen te creëren.
Ik ben verplicht om heel mijn huis in te pakken in een soort van gaas en koolstofverf e.d. wat mij kapitalen gaat kosten, die ik niet heb. Het is mens- en dier onterend. Ik spreek degene aan die macht uitoefenen op mijn mensenrechten. Ik heb recht op ontspanning, rust, nachtrust, ontspannen wandelen in de natuur etc. Er moeten witte zones komen voor elektrogevoeligen.
Wij moeten gehoord en serieus genomen worden. NU, het is de hoogste tijd.

Kan niet meer

Ik heb nu bijna een jaar fysieke klachten van elektromagnetische straling. En wel zodanig dat ik wil verhuizen, maar niet weet waarheen. Opeens zag ik in, dat het van de zotte is dat ik zoveel moet doen en bekostigen om me ergens veilig te kunnen voelen hier in Nederland. Ik weet nu dat ik niet de enige ben. Ben blij via een arts te horen over deze 'witte zones'. Ik wil ermee naar advocaat Spong. Het moet in de publiciteit gebracht worden. Ik wil ook dat Frans Timmermans in de Europese Commissie normen gaat stellen en zodoende Nederland gaat beteugelen in de veel te sterke draadloze signalen. Ieder huis heeft zowat een zendmast die uitstraalt over de buurt. Als buur ben je dan de dupe. En hier vlak bij me staat op de kerktoren een UMTS mast. Mijn klachten nemen steeds toe, met name hart- en longklachten. Ik kan niet meer.

PR campagne

Mensen werden en worden ziek van deze straling. 'Microgolfziekte' werd in de zestiger en zeventiger jaren al beschreven bij mensen die met radar en communicatieapparatuur werkten. De symptomen zijn dezelfde als bij de aandoening die tegenwoordig elektro hypersensitiviteit (EHS) genoemd wordt – een woord dat beter past in de strategie van de industrie.
Al jaren voert de industrie die de commerciële toepassingen van deze technologie op de markt brengt een PR-campagne om de gezondheidseffecten te ontkennen of te bagatelliseren door misleidende of verdraaide feiten te presenteren en andere feiten onbenoemd laat.
Ook is er een actieve strategie ontwikkeld tegen mensen die kritiek hebben of gezondheidsklachten ondervinden.

De houding van de CEMV past uitstekend bij deze laakbare methodes. De commissie draagt dan ook volledige verantwoordelijkheid voor het feit dat bijvoorbeeld
een zwangere vrouw met een draadloos verbonden laptop op schoot met haar vriendinnen skyped, niet beseffende dat de foetus aan microgolfstraling wordt blootgesteld, ouders een draadloze babyfoon met een bereik van 2,5 km in het wiegje van hun baby hangen, scholen massaal worden voorzien van WiFi-routers en het gebruik van draadloze tablets wordt gestimuleerd, zendmasten voor mobiele apparatuur worden geïnstalleerd op daken van ziekenhuizen en bejaardenflats, woning-appartementen en kerken.

Een goede voorlichting aan de bevolking kan dergelijke wantoestanden voorkomen.
In een aantal landen is men inmiddels begonnen met het terugdringen van deze technologie middels het Voorzorgsbeginsel dan wel het ALARA-principe. Wat doet ons land?
De stijging van de kosten van de gezondheidszorg in Nederland zijn een heikel punt. Wanneer de status quo met betrekking tot de industrie en haar kwalijke emissies niet verandert zullen deze kosten ongetwijfeld hoger worden, we kennen de kwalijke gevolgen inmiddels van de invloed van tabaksindustrie...
Een tijdig ingrijpen is dan ook gewenst.

Politieke steun?

Sinds 1999 weten mijn echtgenote en ik dat we elektrogevoelig zijn. Ik heb in mijn beroep als werktuigkundige geleerd dat je objectief dient te oordelen. Als wij ongeveer tegelijk hoofdpijn, druk op de borst of gejaagdheid ervaren, en daarna ons stralingsmeetapparaat gebruiken, blijkt er straling te zijn. Wij hebben dit al zo vaak meegemaakt, dat ik ervan overtuigd ben dat elektrogevoeligheid niet iets psychosomatisch is. In 2002 was ik een van de 72 proefpersonen bij het TNO onderzoek. Toen is na grondig gerapporteerde proeven aangetoond dat er meetbare effecten op mensen zijn. Over de kwaliteit van latere proeven in Zwitserland is niets te zeggen want daarvan zijn de onderliggende gegevens niet openbaar gemaakt. Nu, ruim 10 jaar later, is er inmiddels meer straling en zie ik steeds heftiger gevolgen voor mensen, tot aan euthanasie-aanvragen toe. Maar er gebeurt niets om die gevoelige mensen wettelijk te beschermen. Persoonlijk ondervinden wij momenteel veel last van gratis wifi. Wachten in de rij voor de kassa van een supermarkt is een beproeving geworden.

Politici, verschuil U niet achter de theorie van de Gezondheidsraad. Die theorie was in 1997 bij gebrek aan beter wellicht een pragmatische oplossing, maar we hebben nu 15 jaar praktische ervaring. En een klein deel van de bevolking, electoraal toch goed voor twee Kamerzetels, blijkt allergisch voor straling. Ga de praktijk in en praat met elektrogevoeligen. Vergeleken met de lobby van de telecombedrijven zijn onze middelen uiterst beperkt. Vorm Uw eigen mening. Als U het niet regelt, wie dan wel ? U bent er voor alle mensen. Erken elektrogevoeligheid als handicap zoals in Zweden, en geef elektrogevoeligen een kans om te wonen in stralingsarme gebieden, de witte zones.

En zorg dat er daarna een wet komt voor witte zones op studeer- en werkplekken, in treinen, hotels, ziekenhuizen(!), verzorgingstehuizen, gemeentehuizen, supermarkten etc. En verbied gratis wifi in openbare ruimtes, zoals ook roken daar verboden is. Elektrogevoeligheid is een allergie, er bestaat geen geneesmiddel of inenting tegen. Alleen het vermijden van straling helpt.

Welke politieke partij pakt dit op ?

Van Rongen

En passend bij deze serie een brief naar Van Rongen van de Commissie EMV van de Gezondheidsraad.

Geachte heer van Rongen, geachte commissieleden,

Het is mij bekend dat de commissie EMV de relatie tussen gezondheidsklachten en
gepulste microgolfstraling blijft ontkennen, en daar haar adviezen naar de
gezondheidsraad op afstemt.

U zult, net als ik, op de hoogte zijn van de vele duizenden studies die peer reviewed
gepubliceerd zijn, die wel degelijk een causale relatie aantonen. De
belangenverstrengeling tussen mensen binnen de WHO (met name dhr. Repacholi
en mw. Emilie van Deventer) en de industrie die van gepulste microgolftechnologie
gebruik maakt is inmiddels via diverse media in de publiciteit gekomen en
genoegzaam bekend en bekritiseerd, eveneens is de stelling ontkracht dat 'de
wetenschap geen gezondheidsschade aantoont', zoals o.a. recentelijk nog in de documentaire
'Microwaves, Science and Lies' aan het licht gebracht werd.

Mijn vriendin, die zich in de afgelopen jaren bij het groeiende leger z.g.
elektrogevoeligen heeft moeten voegen, was onlangs weer eens een week in haar
woonplaats die ze vanwege haar door u en uw commissie ontkende aandoening
moet ontvluchten. Haar klachten – slaapstoornissen, woorduitval,
concentratiestoornissen, huidproblemen, hartritme-stoornissen, zware
migraine-aanvallen, duizelingen, colitis, darmbloedingen, gewrichtspijnen – zijn
binnen een week weer terug, dankzij de krankzinnige wildgroei van WiFi en
zendmasten van diverse frequenties in de stad.
Het zijn klachten die ze deelt met vele duizenden elektrogevoeligen over de hele wereld, en
die u, uw commissie en de gezondheidsraad niet meer kunnen en mogen afdoen als
zijnde 'van psychische oorsprong', een anti‐sociale en niet bewijsbare dus onzinnige
stelling die de laatste jaren als dooddoener wordt misbruikt.
De klachten die wonderlijk genoeg allemaal verdwijnen wanneer zij zich in een
stralingsarme omgeving terug trekt, ver van haar vrienden en geliefden.
Een door technologie opgedrongen verbanning.

Ik vraag me ten zeerste af waarom u en de commissie de waarheid en werkelijkheid
blijven ontkennen en welke belangen er verder spelen. Het komt mij merkwaardig
voor dat u, mr. Van Rongen, niet alleen zitting heeft in de commissie EMV, maar ook
in ICNIRP en de ICES van het IEEE. Misschien kunt u uitleggen wie nou eigenlijk wie
adviseert?

De vraag rijst welke belangen hierbij het meest gediend worden: Die van het IEEE,
die van de Rijksoverheid – die immers vele miljarden heeft verdient met verkoop
van de microgolf-frequenties en dus geen onafhankelijke positie inneemt, of de
gezondheid van de bevolking.
Volgens het internationaal recht is het uiteindelijk de laatste groep die alle recht
heeft op bescherming, maar het beleid dat u en uw commissie voorstaan suggereert
duidelijk iets anders.

Ik eis voor mijn vriendin, haar kinderen, haar familie, voor mijzelf, onze vrienden en
vele andere gedupeerden dit recht op bescherming op. We hebben recht op
bescherming tegen deze schadelijke industriële emissies – gepulste
microgolf-straling ‐ op de plaatsen waar we wonen, ons huis, onze stad. We eisen de
implementatie van het voorzorgsprincipe, het serieus nemen van de IARC kwalificatie
van deze emissies als klasse 2B mogelijk carcinogeen. We eisen een
gezonde leefomgeving. We eisen een einde aan de misleiding en de geur van
mogelijke corruptie.

Deze brief is een aanklacht tegen een bureaucratisch systeem van informeren en
adviseren dat inmiddels haar onmenselijkheid heeft aangetoond en veel leed en
schade berokkent. Het is een systeem dat uiteindelijk binnen een rechtstaat niet
meer te verdedigen zal zijn, een systeem dat u allen echter niet ontslaat van
individuele verantwoordelijkheid, onafhankelijk van welke ideologie of welke
financiële belangen dan ook.
Mensen worden ernstig ziek als gevolg van uw beleid en adviezen.
Het is tijd dat u uw verantwoordelijkheden neemt.